Beet root tart from a lovely weekend

Το σαββατοκύριακο που πέρασε αποδράσαμε στην βόρεια Εύβοια, συγκεκριμένα στο Πευκί. Είχα ξαναπάει βόρεια Εύβοια και θυμάμαι και τότε μου είχε αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις, όμως είχα περιοριστεί μόνο στην Λιμνη. Αυτή τη φορά γυρίσαμε λίγο την ευρύτερη περιοχή και μπορώ να πω ότι η φύση με ενθουσίασε. Ήπιαμε καφεδάκι στην πλατεία της Κερασιάς όπου είναι ένα από τα πιο ορεινά χωριά της Εύβοιας και φημίζεται για τα κεράσια που παράγει. Αν θέλετε να δοκιμάσετε τα περιβόητα κεράσια καλό είναι να το επισκεφτείτε πιο νωρίς γύρω στα μέσα με τέλη Μαΐου… από εκεί και μόνο φανταστείτε πόσο ψυγειου είναι τα φρουτα που τρώμε από τα σούπερ μάρκετ. Επίσης επισκεφτήκαμε και τους καταρράκτες του  Δρυμωνα όπου παραλίγο να έχω ατύχημα και να αποχαιρετήσω το κινητό μου μια για πάντα, μια και μου έπεσε μέσα στην βάθρα αλλά τελικά το άφησα να στεγνώσει καλά και σώθηκε.

Στο Πευκί όπου και διανυκτερευσαμε γυρίσαμε 2 3 κολπάκια που βρήκαμε ψάχνοντας και αυτό που μ'άρεσε ιδιαίτερα και από ότι κατάλαβα αρκετά άγνωστο ακόμα είναι το Καστρί και άλλη μια παραλία κολπίσκος που όμως δυστυχώς δεν συγκράτησα το όνομα (μπορεί και να μην είχε καν). Το αξιοσημείωτο είναι ότι πάνω στην παραλία στην μια άκρη έχει ένα μικρό εκκλησάκι που από ότι έμαθα κάποιος ντόπιος πριν από 2 γενιές το είχε δει στον ύπνο του και το έκανε τάμα να το χτίσει. Οπότε αυτό το εκκλησάκι βρίσκεται στο ίδιο σημείο από το 1800…

Αυτά σχετικά με την εκδρομή μας και στο δρόμο φυσικά έκανα τα ψώνια μου.

Πήρα ντοματάκια μικρά και άσπρες μελιτζάνες αλλά αυτό που ήδη χρησιμοποίησα είναι παντζάρια σε μια συνταγή έκπληξη: τάρτα με παντζάρια και κατσικίσιο τυρί.

Πρέπει οπωσδήποτε να φτιάξετε αυτήν την τάρτα γιατί από όσες έχω δοκιμάσει ως τώρα έχει την πιο ντελικάτη γεύση!

Τάρτα με παντζάρια και κατσικίσιο τυρί

1 ζύμη για αλμυρή τάρτα που θα θυμηθείτε από εδώ. Εγώ χρησιμοποίησα μικρή παραλληλόγραμμη ταρτιέρα αυτήν τη φορά.

Για την γέμιση

3 4 παντζάρια βρασμένα (μόνο η ρίζα)

200 γρ μαλακό κατσικίσιο τυρί ( εγώ χρησιμοποίησα chavroux)

1 κούπα ρικοτα

¼ κούπας αλεύρι

2 κρόκοι αυγών

Αλάτι

Σχοινοπρασο

Αφού έχω ετοιμάσει και ψήσει την ζύμη μου σύμφωνα με τις οδηγίες την αφήνω να κρυώσει λίγο ενώ χτυπάω τα τυριά μαζί με το αλεύρι και τους κρόκους αυγών.

Όταν πλέον θα έχουν χτυπηθει καλά απλώνω την γέμιση πάνω στην τάρτα και από πάνω τοποθετώ τα παντζάρια κομμένα σε ροδέλες. Πασπαλίζω με αλάτι φρεσκοτριμμενο πιπέρι και ψιλοκομμένο σχοινοπρασο.

Την ψήνω στους 180 βαθμούς για 20 λεπτά περίπου. Ταιριάζει πολύ με πράσινη σαλάτα και λευκό κρασί. Έχει πολύ φινετσάτη γεύση.

Τα φύλλα των παντζαριών αποτελούν επισης από μόνα τους εξαιρετική σαλάτα .

Simple multigrain bread and tomato peach salad

1 ½ κούπα πολύσπορο αλεύρι

½ κούπα κουάκερ

1 κουταλάκι αλάτι

1 φακελάκι μαγιά

2 κ.σ. ελαιόλαδο

Σπόροι κολοκύθας

Νερό χλιαρό

Ξανανεβάζω την συνταγη για το ψωμί μου μετά από παραγγελία . είναι απλό υγιεινό και νόστιμο. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά εκτός του νερού που το ρίχνουμε λίγο λίγο όσο χρειαστεί. Ζυμώνουμε καλά με δύναμη σκεπάζουμε με καθαρή πετσέτα και αφήνουμε σε ζεστό μέρος να φουσκώσει. Μόλις φουσκώσει ψήνουμε σε προθερμασμενο φούρνο. Το συνοδέψαμε με σαλάτα ακρως καλοκαιρινή με ντομάτα και ροδάκινο και μπόλικο σχοινοπρασο από το περβάζι μου.

Like a tart tatin with apricot

113 γρ ανάλατο βούτυρο

½ κούπα ζάχαρη

2 κ.γ. ζάχαρη καστανή

¾ κούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις

¼ κούπας αμυγδαλόσκονη

1κγ. Βανίλια

Ξύσμα από 1 λεμόνι

1/3 κ.γ. baking powder

4 5 βερίκοκα

¼ κούπας βουτυρόγαλα

2 αυγά

Εύκολη ταρτούλα που γίνεται και με άλλα φρούτα ειδικά αυτής της εποχής (νεκταρίνια, ροδάκινα). Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ μέχρι πρότινος είχα απορία τι ήταν αυτό το βουτυρόγαλα και πως μπορώ να το βρω. Ε λοιπόν το έφτιαξα γρήγορα και εύκολα και μάλιστα χρησιμοποίησα το σπιτικό βούτυρο που έφτιαξα για αυτήν την συνταγή. Πως το φτιάχνετε? Εύκολα: χτυπάτε ένα κουτάκι κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά για λίγη ώρα στο μίξερ σε μεγάλη ταχύτητα και σύντομα θα δείτε να διαχωρίζεται σε υγρό μέρος και σε κάπως πιο συμπαγές. Το υγρό μέρος είναι το λεγόμενο βουτυρόγαλα ενώ αυτό που γίνεται συμπαγές είναι ωραιότατο σπιτικό βούτυρο.

Χτυπάω λοιπόν το βούτυρο μαζί με τις ζάχαρες στο μίξερ μέχρι να αφρατέψουν και στη συνέχεια ρίχνω ένα ένα τα αυγά. Προσθέτω το ξύσμα λεμονιού και την βανίλια και αφού γίνουν μείγμα ρίχνω το αλεύρι με το baking και το αμύγδαλο και το βουτυρόγαλα. Ανακατεύω για λίγη ώρα και σιγουρεύομαι ότι έχουν ανακατευτεί όλα τα υλικά, αν όχι βοηθάω με μια σπάτουλα.

Προθερμαίνω τον φούρνο στους 180 βαθμούς και βουτυρώνω μικρές ταρτιέρες. Τοποθετώ στη μέση ένα μισό βερίκοκο καλά βουτυρωμένο και πασπαλισμένο σε ζάχαρη καστανή με το μέσα μέρος του να κοιτάει προς τα πάνω. Γεμίζω με λίγο μείγμα και συνεχίζω με όλες τις ταρτούλες. Αυτή η ποσότητα εμένα μου έφτασε για 6 ταρτιερούλες. Ψήνω στον φούρνο μέχρι να ροδοκοκκινίσουν.

Είναι νόστιμο και ελαφρύ γλυκάκι που συνοδεύει άνετα ένα παγωμένο ice tea τώρα το καλοκαίρι. 

Παρακολούθησα για πρώτη φορά γιαπωνέζικο αρχαίο θέατρο ΝΟ στο Ηρώδειο στα πλαίσια του φεστιβάλ Αθηνών . H συγκεκριμένη παράσταση είχε ξανανεβεί στο Ηρώδειο πριν 50 χρόνια από τον πατέρα του τωρινού δημιουργού.


Είχα ανέκαθεν περιέργεια σε οτιδήποτε έχει να κάνει με την φιλοσοφία αυτού του μακρινού πολιτισμού και ήταν όντως εμπειρία για μένα.

Ομολογώ ότι ήταν δύσκολο να καταλάβω όλες τις κινήσεις τους ήχους και τα λόγια αλλά η αλήθεια είναι ότι διέκρινα ομοιότητες με το αρχαίο ελληνικό θεατρο.

Νο θα πει ικανότητα- επίδειξη ταλέντου και αυτό ακριβώς κάνουν. Μέσα από μουσική τραγούδι, χορό και φορώντας μάσκες μεταφέρουν σε εμάς τις ιστορίες τους. Το πρώτο μέρος ήταν Σανγκακου όπου είναι συνδυασμός τραγουδιού και χορευτικής παντομίμας και στην παράσταση που είδαμε ήταν Κυογκέν δλδ κωμικό σανγκακου όπου ο χορευτής με τις χαρακτηριστικές κινήσεις του προσεύχεται στον θεό.

Το θρησκευτικό στοιχείο υπάρχει στο θέατρο Νο όπως πιστεύω και σε όλα τα αρχαία θέατρα. Αποτέλεσε ίσως την πρώτη πηγή έμπνευσης των δημιουργών να φτιάξουν μια παράσταση. Από ότι διάβασα το Κυογκέν συνοδεύει πάντα μια παράσταση Νο όπως το σατυρικό δράμα συνόδευε παραστάσεις τραγωδίας στο αρχαίο ελληνικό θέατρο.

Το δεύτερο μέρος ήταν Νται – χανγια (θέατρο Νο) όπου η ιστορία έδειχνε έναν μοναχό που ήθελε να περάσει ένα ποτάμι ώστε να φτάσει στην Ινδία και να παραλάβει την σούτρα της μεγάλης Σοφίας. στο δρόμο του συνάντησε ένα γέρο που του διηγήθηκε ότι είχε προσπαθήσει πολλές φορές να περάσει το ποτάμι και πάντα πέθαινε (είχε πολλές μετενσαρκώσεις) και στο τέλος εφόσον είδε ότι ο μοναχός ήταν αφοσιωμένος το σκοπό του, του εξομολογήθηκε ότι ο ίδιος ήταν ο φύλακας του ποταμού και θα του έδινε την σούτρα της μεγάλης Σοφίας. Έτσι ο μοναχός νικώντας τις επίγειες επιθυμίες (που συμβολίζονται με την άμμο) μπόρεσε να περάσει το ποτάμι και να αποκτήσει την σουτρα της μεγάλης Σοφίας… αν το σκεφτεί κανείς αυτή η αλληγορία είναι πάντα διαχρονική..

Οι ηθοποιοί είναι πάντα άντρες επειδή αυτά τα θεατρικά περιείχαν πολεμικούς χορούς και είχαν να κάνουν πάντα με μοναχούς και τα θεία και αυτά δεν συμπεριλαμβάνουν γυναίκες .

Εμένα μου άφησε μια όμορφη αίσθηση και το σκέφτηκα αφού έφυγα από την παράσταση αρκετές φορές (αυτό είναι καλό δείγμα για μένα).

Οι ρυθμοί των κινήσεων τους έχουν κάτι γαλήνιο και κατι σεβάσμιο.. ήταν δύσκολη παράσταση αλλά σαν να μιλάει μέσα στην ψυχή σου με μια άλλη γλώσσα που δεν χωράει μετάφραση…

Χειλάκι πετροκέρασο και μάγουλο βερύκοκο...

Θα έχετε καταλάβει ήδη ότι μου αρέσει ότι έχει να κάνει με το φαγητό. Μ’αρέσει να το προετοιμάζω,μ’ αρέσει να το γεύομαι μαζί με καλή παρέα και μ’αρεσει ιδιαίτερα να το φωτογραφίζω….Νομίζω ότι έτσι μεγάλωσα, η μαμά μου πιστεύω ότι έβγαζε και βγάζει καταπιεσμένες ίσως καλλιτεχνικές τάσεις μέσα από την μαγειρική. Ο πατέρας μου αν και λίγο συντηρητικός στα γούστα ομολογώ ότι έχει μια ανεπτυγμένη αίσθηση γκουρμε.. από αυτόν έμαθα να εκτιμώ γεύσεις απλές ελληνικές όπως οι σαρδέλες οι ψημένες στα κάρβουνα και πολλοί τέτοιοι μεζέδες που συνδυάζονται άψογα με ουζάκι και καλή παρέα.

Εγώ θα έχετε καταλάβει ότι δεν είμαι πολύ οπαδός της κρεατοφαγίας χωρίς να σημαίνει ότι δεν μ'αρέσει καθόλου.

Μ'αρεσουν οι γεύσεις οι καθαρές, οι διακριτές μεταξύ τους ..

Είναι δε τόση η λαχτάρα μου να φωτογραφίζω τα εδέσματα που σήμερα έφτιαξα μεν παγωτό αλλά δεν έχει προλάβει να παγώσει ακόμα ώστε να το φωτογραφίσω όπως πρέπει γι'αυτο και αυτοσχεδίασα με ότι μου βρισκότανε. Έψησα και βερίκοκα με τζιντζερ στο γκριλ ώστε να συνοδέψουμε το παγωτό μας αλλά όλα αυτά θα τα δείτε αύριο. Σήμερα «έπαιξα» λίγο με τα υλικά μου. Απολαύστε λοιπόν .

3 παραγγελίες....και ολονύχτιο αμπαλάζ...

An ice cream ..parfait !!!

Σήμερα με έπιασε υπογλυκαιμία και δεν μπορούσα να αποφασίσω αν θα πάω να αγοράσω γλυκό ή να φτιάξω. 

Ξεφύλλισα διάφορα βιβλία και περιοδικά και τελικά κατέληξα σε μια συνταγή από βιβλίο του Παρλιαρου, για παγωτό παρφε. Δεν είχα ξαναδοκιμάσει ποτέ παγωτό και φοβόμουνα λίγο , γιατί πίστευα ότι χρειάζεται παγωτομηχανή. Τελικά αυτή η συνταγή είναι πολύ εύκολη και εγγυάται σίγουρο αποτέλεσμα.

Η ειρωνεία είναι ότι μέχρι πρότινος δεν έτρωγα παγωτά και ιδιαίτερα σοκολάτας! Και όμως αυτό το παγωτό είναι σίγουρη επιτυχία και θα το ξαναφτιάξω οπωσδήποτε.

200 γρ κουβερτούρα λιωμένη σε μπεν μαρι

6 κρόκοι αυγών

150 γρ ζάχαρη

50 γρ νερό

30 γρ μέλι

500 γρ κρέμα γάλακτος 35% χτυπημένη σε παχύρρευστη μορφή

Βράζουμε σε μια μικρή κατσαρόλα τη ζάχαρη με το νερό. Ταυτόχρονα χτυπάμε τους κρόκους των αυγών στο μίξερ. Μόλις η ζάχαρη αρχίζει να γίνεται παχύ σιρόπι, δηλαδή στους 120 βαθμούς.

Αποσύρουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά και προσθέτουμε το μέλι. Ρίχνουμε σιγά σιγά το μείγμα στο μίξερ και συνεχίζουμε να χτυπάμε τους κροκους. Σταματάμε το χτύπημα όταν το μείγμα φουσκώσει και αφρατεψει. Προσθέτουμε την σοκολάτα και ανακατεύουμε. Ρίχνουμε και την παχύρρευστη κρέμα, ανακατεύουμε ξανά και στο τέλος προσθέτουμε τα κομμάτια σοκολάτας. Μεταφέρουμε το μείγμα σε μεταλλική φόρμα, σκεπάζουμε με μεμβράνη και το διατηρούμε στην κατάψυξη.

Spaggetoni with prawns

 Σήμερα αμφιταλαντευόμουνα πώς να φτιάξω μισό κιλό γαρίδες που είχα. Μου άρεσε η ιδέα να τις μαρινάρω και να τις ψήσω στο γκριλλ αλλά είναι γνωστή και η λατρεία μου στα ζυμαρικά οπότε δεν αντιστάθηκα. Βέβαια τα συνδύασα και τα δυο γιατί κράτησα την συνταγή απλή και χωρίς σάλτσα ντομάτας ή κρέμα γάλακτος που χρησιμοποιούν αρκετοί.

1 πακέτο spaggetoni

½ κιλό γαρίδες

3 ντομάτες σφιχτές

3 σκελίδες σκόρδο

1 φλ extra παρθένο ελαιόλαδο

Μπόλικος μαϊντανός

1 ποτηράκι κρασί

Ξύσμα λεμονιού

Βράζω το σπαγγέτι σύμφωνα με τις οδηγίες του πακέτου. Στο γουοκ ή σε μεγάλο τηγάνι ρίχνω το λάδι μαζί με τις γαρίδες και τις αφήνω να μαγειρευτούν μέχρι να αλλάξουν χρώμα. Ρίχνω το σκόρδο και μετά από λίγα λεπτά σβήνω με κρασί. Ρίχνω την ντομάτα κομμένη σε κυβακια και πασπαλίζω με το ν μαϊντανό. Διορθώνω με αλάτι και πιπέρι και όταν όλα είναι έτοιμα ρίχνω και τα μακαρόνια μέσα στο γουοκ να ανακατευτούνε με τις γαρίδες. Στο τέλος πασπαλίζω με ξύσμα λεμονιού

My princess....

Τελευταία ψάχνοντας για καινούργιες συνταγές έπεσα αρκετές φορές σε ένα γλυκό με την ονομασία princess danish . Ήταν πολύ εντυπωσιακό και γι'αυτο έψαξα και βρήκα μια παραλλαγή του σε cup cakes και είπα να το δοκιμάσω.

Είναι η πρώτη φορά και πιστεύω ότι την επόμενη θα το έχω βελτιώσει πολύ τουλάχιστον στην εμφάνιση γιατί στη γεύση είναι πολύ νόστιμο. Πρέπει να σας πω ότι η αυθεντική συνταγή το θέλει με πράσινο γλάσσο αλλά αυτό σε επόμενη version. Για την ώρα έφτιαξα την δική μου πριγκίπισσα .

Vanilla cup cakes

¾ κούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις

½ κούπα ζάχαρη

1 κ.γλ. baking powder

50 γρ βούτυρο

1 αυγό

¼ κούπας γάλα

½ κ.γλ. Vanilla extract

Ελάχιστο αλάτι

Προθερμαίνουμε τον φούρνο στους 180 βαθμούς. Ανακατεύουμε το αλεύρι, με την ζάχαρη και το baking powder και το αλατάκι σε ένα μπωλ.

Σε άλλο μπωλ χτυπάμε τα αυγά με το γάλα και την βανίλια.

Στο μείγμα με το αλεύρι ρίχνουμε λίγο λίγο το βούτυρο και στην συνέχεια αφού διαλυθεί ρίχνουμε και το μείγμα με τα αυγά. Ανακατεύουμε μέχρι να γίνει ένα ομογενοποιημένο μείγμα και μοιράζουμε σε 5 ατομικά φορμακια . τα ψήνουμε στον φούρνο μέχρι να ροδίσουν.

Για την κρέμα ζαχαροπλαστικής

1κούπα γάλα

¼ κούπας ζάχαρη

2 κρόκοι αυγού

2 κουταλιές σούπας καλαμποκάλευρο

½ κ.γλ. Vanilla extract

1 κ. σ. βούτυρο.

Σε κατσαρολάκι ζεσταίνουμε το γάλα. Παράλληλα χτυπάμε την ζάχαρη με τους κρόκους μέχρι να γίνει ένα αφράτο μειγμα. Ριχνουμε το καλαμποκάλευρο και συνεχίζουμε. Στη συνέχεια ρίχνουμε λίγο λίγο το ζεστό γάλα και αφού το χτυπήσουμε αρκετά ώστε να μην έχει σβόλους βάζουμε όλο το μείγμα στη φωτιά και ανακατεύουμε μέχρι να πάρει βράση. Ρίχνουμε και την βανίλια και το βούτυρο και εξακολουθούμε να ανακατεύουμε.

Tip 1: αν έχει σβόλους το περνάμε από το μπλέντερ και τα ξαναβάζουμε στην φωτιά.

Tip 2: αν δεν πήζει ρίχνουμε μια κουταλιά αλεύρι και εξακολουθούμε να ανακατεύουμε όσο έχουμε φωτιά.

Για την σαντιγί:

200 γρ κρέμα γάλακτος με 35% λιπαρά

2 κ σ. Ζάχαρη άχνη

Χτυπάμε την ζάχαρη με την κρέμα γάλακτος μέχρι να γίνει σαντιγί.

Για την μαρμελάδα:

1 κούπα φράουλες

1 κούπα ζάχαρη

ρίχνουμε σε κατσαρολάκι 1 κούπα φράουλες με 1 κούπα ζάχαρη και αφήνουμε να πάρουν βράση. Στη συνέχεια ρίχνουμε μια σταγόνα εσσανς βανίλιας και 1 κουταλιά σούπας μπαλσάμικο. Αφήνουμε να βράσει σε χαμηλή φωτιά μέχρι να μαλακώσουν οι φράουλες.

Για το γλασσο:

Λίγο μαρζιπάν

Λίγη ζάχαρη άχνη

Ζυμώνουμε το μάρζιπαν με τη ζάχαρη έτσι ώστε να μην κολλάει στα χέρια και ανοίγουμε φύλλο στρογγυλό με τέτοιες διαστάσεις ώστε να καλύπτει όλο το cup cake.

Συναρμολόγηση :

Αφού κρυώσουν τα cup cakes κόβουμε την κορυφή τους με μαχαιράκι προσεκτικά και στη συνέχεια τα κόβουμε έτσι ώστε να έχουμε δυο layers. Τοποθετούμε το layer με την μεγάλη διάμετρο σαν βάση , ρίχνουμε λίγο σιρόπι (εγώ είχα φτιάξει σιρόπι λεμόνι και χρησιμοποίησα αυτό αλλά και ρούμι ή λικέρ μπορείτε)  στη συνέχεια βάζουμε μια στρώση κρέμα ζαχαροπλαστικής , τοποθετούμε το επόμενο layer αλείφουμε με λίγη μαρμέλαδα φράουλα  από πάνω σαντιγί και κλείνουμε με την κορυφη. Στη συνέχεια αλείφουμε εξωτερικά όλο το cup cake με σαντιγί προσεχτικά ώστε να γίνει όσο πιο πολύ στρογγυλό γίνεται. Και τέλος τοποθετούμε την ζύμη από αμυγδαλόψυχα και προσεχτικά πιέζουμε με τα δάχτυλα μας έτσι ώστε να γίνει όσο πιο συμμετρικό γίνεται. Στολίζουμε με μαργαρίτες και φύλλα ζάχαρης.